قطره ای از دریای بی کران کلام الهی:
آیه شماره 19 ازسوره مبارکه انعام
قُلْ أَیُّ شَیْءٍ أَکْبَرُ شَهادَةً قُلِ اللَّهُ شَهیدٌ بَیْنی وَ بَیْنَکُمْ وَ أُوحِیَ إِلَیَّ هذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَکُمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغَ أَإِنَّکُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللَّهِ آلِهَةً أُخْرى قُلْ لا أَشْهَدُ قُلْ إِنَّما هُوَ إِلهٌ واحِدٌ وَ إِنَّنی بَریءٌ مِمَّا تُشْرِکُونَ
(به این کفار) بگو: چه چیزى در شهادت بزرگتراست (تا من او را براى شما گواه بر رسالت خود بیاورم؟) بگو خداى تعالى گواه بین من و شما است، و این قرآن به من وحى شده که شما و هر که را که این قرآن به گوشش بخورد انذار کرده، هشدار دهم آیا (باچنین گواهى بزرگ) باز هم شما شهادت مى دهید که با خداى تعالى خدایان دیگرى هست؟ بگو من که چنین شهادتى نمى دهم، بگو حق مطلب همین است که او معبودى است یگانه و به درستى که من از هر چه که شما شریک خدایش پنداشته اید بیزارم! نکات تفسیری:
1- طرح و بیان حقایق به شکل سؤال و جواب از شیوه هاى تبلیغى قرآن است. «قل اىّ شىء...قل اللَّه»
2- قرآن، بزرگترین گواه بر رسالت پیامبر است. «اللَّه شهید بینى و... هذا القرآن»
3 - براى مردم غافل، سخن گفتن از زاویه ى انذار مؤثّرتر است. «لانذرکم»
4- رسالت حضرت محمد صلى الله علیه و آله جهانى و جاودانى و براى همه ى مردم در همه ى عصرها و نسلهاست. «لانذرکم به و مَن بلغ»
5- تا قانون به مردم ابلاغ نشود، توبیخ و مسئولیّتى در کار نیست. «ومن بلغ» وبه اصطلاح علم اصول، عِقاب بدون بیان، قبیح است.