تلاوت صفحه 164:

 
قطره ای از دریای بی کران کلام الهی:
آیه شماره 37  ازسوره مبارکه فرقان
وَقَوْمَ نُوحٍ لَّمَّا کَذَّبُواْ الرُّسُلَ أَغْرَقْنَاهُمْ وَ جَعَلْنَاهُمْ لِلنَّاسِ ءَایَةً وَ أَعْتَدْنَا لِلظَّلِمِینَ عَذَابًا أَلِیمًا
وقوم نوح را هنگامی که رسولان (ما) را تکذیب کردند غرق نمودیم ، و آنان را درس عبرتی برای مردم قرار دادیم ; و برای ستمگران عذاب دردناکی فراهم ساخته‏ ایم!
نکات تفسیری:
1- تکذیب یک پیامبر به منزله‏ ىتکذیب همه‏ ى پیامبران است. «وقوم نوح لمّا کذّبوا الرّسل»
2- تاریخ، درس عبرت است. «جعلناهم للناس آیة»
3- سرنوشت انسان‏ها به دست خودشان است. «کذّبوا... اغرقناهم»
4- تکذیب انبیا، ظلم است. «واعتدنا للظالمین»
5- تکذیب انبیا،هم قهردنیوى دارد، «اغرقنا» هم عذاب اُخروى. «عذاباً الیماً»