تلاوت صفحه161:

قطره ای از دریای بی کران کلام الهی:
آیه شماره 40  ازسوره مبارکه فرقان
وَ لَقَدْ أَتَوْاْ عَلىَ الْقَرْیَةِ الَّتىِ أُمْطِرَ تْمَطَرَ السَّوْءِ أَفَلَمْ یَکُونُواْ یَرَوْنَهَا بَلْ کَانُواْ لَایَرْجُونَ نُشُورًا
آنها ( مشرکان مکه) ازکنارشهری که باران شر ( بارانی ازسنگهای آسمانی) بر آن باریده بود ( دیار قوم لوط) گذشتند; آیا آن را نمی‏ دیدند؟! (آری،می‏ دیدند) ولی به رستاخیز ایمان نداشتند!
نکات تفسیری:
1-آثارباستانى مى‏ تواند وسیله‏ ى عبرت باشد. «أفلم یکونوا یرونها» (نقل تاریخ و بیان سرگذشت گمراهان ، زمینه‏ اى براى تبلیغ ، تربیت و نهى ازمنکراست.)
هر که ناموخت از گذشت روزگار              هیچ ناموزد زهیچ آموزگار
2- گردن کشى در برابر حقّ و استمرار بر کفر ،مانع دریافت حقّ است. «افلم یکونوا یرونها بل کانوا لایرجون»
3- تنها کسانى که نور امید در دل دارند و قیامت را باور دارند، ازحوادث و جرقه‏ ها استفاده مى‏ کنند. «بلکانوالایرجوننشورا»