مطالبی که پیش رو دارید برگرفته از سخنان استاد گرانقدر "حجت الاسلام و المسلمین محسن قرائتی" است که در برنامه های درسهایی از قرآن ایراد نموده است :

بسم الله الرحمن الرحیم

چون ماه رمضان است و خود قرآن می فرماید:«شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآنُ» (بقره/185)پس تناسب دارد از خود قرآن صحبت کنیم ، چون هم نزول قرآن درماه رمضان بوده و هم خود قرآن در ماه رمضان نام قرآن را برده است،

قرآن خودش را و پیامبر و امامان ما قرآن را بسیار خوب معرفی کرده است. ولی متأسفانه از همان اول به قرآن توهین شد، چون دشمنان به آن گفتند «أَساطیرُ الْأَوَّلینَ» (انعام/25)سحر و جادو است و یک آدمی به پیامبر آن را یاد داده است «إِنَّما یُعَلِّمُهُ بَشَرٌ» (نحل/103) و طرفداران قرآن هم به خوبی به سراغ قرآن نیامدند و از آن، آنطور که باید استفاده نکردند.

سیمایی از قرآن( اوصافقرآن کریم ):

«إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَریمٌ» (واقعه/77) چه کرمی از این بیشتر که سعادت و رشد ما را به ما نشان می دهد. ما به کسی که چند بار به ما غذا بدهد، کریم می گوییم. پس کسی که کلید سعادت را به ما می دهد کریم نیست؟

قرآن تجلی خداست:

قَالَ الصَّادِقُ (ع): «لَقَدْ تَجَلَّى اللَّهُ لِخَلْقِهِ فِی کَلَامِهِ وَ لَکِنَّهُمْ لَا یُبْصِرُونَ» (عوالی‏اللآلی،ج‏4،ص‏116) خدا می خواسته خودش را به بندگانش نشان بدهد ولی چون دیدنی نیست ازطریق قرآن تجلی نموده است. کجی ندارد، هدایت است و «یَهْدی لِلَّتی‏ هِیَ أَقْوَمُ» (اسراء/9) استدلال است، کتاب برهان است «قَدْ جاءَکُمْ بُرْهانٌ مِنْ رَبِّکُمْ» (نساء/174) نور است «قَدْ جاءَکُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ» (مائده/15) نور چیزی است که توسط آن اشیاء را می بیند و قرآن هم به انسان نوری نشان می دهد که انسان توسط آن حق و باطل را تشخیص می دهد. «لا یَأْتیهِ الْباطِلُ» (فصلت/42) قرآن غیر از تورات و انجیلی است که در آن تحریفات شده است.

قرآن میزان است، یعنی کاری به مرده باد و زنده باد دیگران نداشته باش، بلکه «اعْرِضْ نَفْسَکَ عَلَى مَا فِی کِتَابِ اللَّهِ» (تحف‏ العقول،ص‏284) میزان کتاب خداست، یعنی اگر می خواهی ببینی آدم خوب یا بدی هستی خودت را با قرآن بسنج. تعصب غلط، حساسیت نابجا کینه و جهل، شرک، بخل، عقده، همه مسائل روحی هستند، با چه کسی رفیق هستیم و باشیم.

این که می گویند یک سوم قرآن در باره اهل بیت است، یعنی در باره ی مسائل سیاسی و حکومتی است و خط رهبری صحیح را بیان می کند. چه دستوری در قرآن سراغ دارید که اصولش در قرآن نباشد.

امام سجاد(ع) فرمود: اگر تمام مردم زمین نباشند ولی قرآن باشد من وحشتی ندارم. قرآن مثل باران است، اگر بر گلستان بارید بوی عطر بلند می شود ولی اگر بر زمین آلوده بارید بوی بد بلند می شود. در روح ما اگر عناد و لجاج باشد مثل حوضی است که لاشه دارد، هر چه آیه بیشتر نازل شود همانطور که بوی لاشه بیشتر بلند می شود حال لجاجت بیشتر می شود، چون هر چه باران و آب بیشتر به لاشه بخورد همه آلوده می شود وآلودگی بیشتر می شود و آب به خاطر لاشه بیشتر متعفن می شود. ظرف کثیف هم همینطور است. و لذا هر چه آیه های قرآن بیشتر نازل می شد، عده ای بدتر می شدند «وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنینَ وَ لا یَزیدُ الظَّالِمینَ إِلاَّ خَساراً» (اسراء/82) قرآنی که برای همه شفا بود «وَ لا یَزیدُ الظَّالِمینَ إِلاَّ خَساراً» افرادی هر چه بیشتر آیه نازل می شد بدتر می شدند. قرآن شفاست و کفر و نفاق و شرک و تفرقه و جهل و خرافات مرض هستند و قرآن شفای همه ی این هاست.

قرآن عهد است؛ «الْقُرْآنُ عَهْدُ اللَّهِ إِلَى خَلْقِهِ» (کافى،ج‏2،ص‏609) و هم درباره نماز و هم درباره روزه آمده است. قرآن در روز قیامت شکایت خواهد کرد که انگلیسی و فرانسه و تایپ و رانندگی یاد گرفتند ولی قرآن را یاد نگرفتند واگر انسان همه این ها را بلد باشد و قرآن را بلد نباشد همه در راه باطل صرف خواهد شد. پیامبر(ص) جملاتی در باره قرآن دارد: «فَضْلُ الْقُرْآنِ عَلَى سَائِرِ الْکَلَامِ کَفَضْلِ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ» (جامع‏الأخبار،ص‏40) ارزش قرآن نسبت به باقی ارزش ها مثل ارزش خداست نسبت به باقی مردم. حرف هر کس به اندازه ی خودش ارزش دارد، حرف امام به اندازه امام و حرف ما به اندازه خود ما. جلد 89 بحار (چاپ بیروتی) فقط در باره ی اهمیت قرآن است، «الْقُرْآنُ أَفْضَلُ کُلِّ شَیْ‏ءٍ دُونَ اللَّهِ» (جامع‏ الأخبار،ص‏40) غیر از خدا هیچ چیز به اندازه قرآن ارزش ندارد و پیامبر(ص) فرمود در حدیث ثقلین قرآن ثقل اکبر است و بزرگ ترین چیز قرآن است، قرآن ارزشی دارد که نگاه کردن به آن هم عبادت است.

کسانی که اهل قرآن هستند، اهل الله هستند، کسانی که با قرآن مأنوسند عرفای اهل بهشتند. قرآن خواندن کفاره گناهان است. پیامبر(ص) می فرماید: اگر می خواهید زندگی تان با سعادت باشد و مرگتان مثل شهید و روز قیامت حسرت نخورید، در گرما و در خنکی زندگی کنید و روز انحراف زندگی سالم داشته باشید «فادرس القرآن» معلم قرآن بشوید و مغزتان را با قرآن شستشو دهید و رفتارتان قرآنی باشد.

حال شما چند سوره قرآن را حفظ هستید؟ فقط قل هوالله احد! با مغزش جدول روزنامه حل می کند و به دیگرکارهای بی ارزش می پردازد و ... «ما فَرَّطْنا فِی الْکِتابِ مِنْ شَیْ‏ءٍ» (انعام/38) یعنی هیچ چیز در مورد سعادت و تکامل انسان وجود ندارد مگر این که در قرآن هست.

قرآن به ما گفت: «وَ لا تُطیعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفینَ» (شعراء/151) یعنی مسرفین را دور بریزید یا «وَ لا تَتَّبِعْ سَبیلَ الْمُفْسِدینَ» (اعراف/142) مفسدین را دور بریزید «وَ لا تَتَّبِعُوا أَهْواءَ قَوْمٍ قَدْ ضَلُّوا مِنْ قَبْلُ» (مائده/77) و آدم های بد سابقه را کنار بزنید. قرآن گفت: «وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا» (آل عمران/103) یا «انَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُمْ» (حجرات/13) یا «فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدینَ عَلَى الْقاعِدین» (نساء/95)

خطوط کلی ما یعنی دفاع از اسلام، پذیرفتن خط ولایت فقیه، کنار گذاشتن قوانین ضد اسلام همه از قرآن است.

«ما فَرَّطْنا فِی الْکِتابِ مِنْ شَیْ‏ءٍ» ، «وَ هذا کِتابٌ أَنْزَلْناهُ مُبارَکٌ» (انعام/155) و چیزی در آن کم نگذاشتیم و قرآن کتابی است که به شما برکت می دهد «هذا بَیانٌ لِلنَّاسِ» (آل عمران/138) یعنی قرآن بیان است و با مردم حرف می زند.

تورات کتاب موسی بود ولی معجزه ی موسی نبود، ولی قرآن هم کتاب پیامبر بود و هم معجزه او. تورات و انجیل فصلی بود، ولی قرآن «لِلْعالَمینَ نَذیراً» (فرقان/1) قرآن برای همه عصرها و همه نسل هاست. تربیت قرآن فطری است و حتی بسیاری از معارف و تربیت های خود را لابه لای قصه ها بیان کرده چون انسان قصه دوست دارد، قرآن حکمت است.

قرآن بمب و دینامیت است، قرآن می گوید: «لَوْ أَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ عَلى‏ جَبَلٍ لَرَأَیْتَهُ خاشِعاً مُتَصَدِّعاً مِنْ خَشْیَةِ اللَّهِ» (حشر/21) اگر قرآن را بر کوه نازل می کردیم، تکه تکه می شد و بمب هم همین کار را انجام می دهد. پس قرآن مواد منفجره است ولی اگر دلی منفجر نشد، معلوم می شود کوه از آن بهتر است. حدیث داریم درجه های بهشت به عدد آیه های قرآن است، و وقتی فردی وارد بهشت می شود می گویند هر چقدر آیه ی قرآن بلد هستی بخوان و درجه بگیر. حتی اگر کسی قرآن را گوش دهد، خدا به او اجر و پاداش می دهد حتی اگر نخوانده باشد.

امام صادق(ع) می فرماید :مسأله ای نیست که مورد اختلاف دو فرد یا دو گروه و... باشد و محل دعوی باشد، مگر این که اصل راه حل آن در قرآن است. امیر المؤمنین(ع) می فرماید: نور قرآن خاموش نمی شود. هر کتابی دوره ای دارد و بالاخره زمانش می گذرد، ولی قرآن است که: «إن للقرآن ظهرا و بطنا و لبطنه بطن إلى سبعة أبطن» (عوالی ‏اللآلی،ج‏4،ص‏107) که هر بطنش بطنی دارد تا 70 بطن.

علامه طباطبایی در تفسیر آیه 200 سوره بقره می فرماید: این آیه یک میلیون و چهارصد هزار نوع معنا دارد. سراجی است که خاموش نمی شود. «بَحْراً لَا یُدْرَکُ قَعْرُهُ» (نهج‏البلاغه،خطبه 189) خیلی مهم است چون یک وقت بچه می گوید، در قلک پول ندارم، یک زمان تاجر می گوید پول ندارم.

به مناسبتی در حسینیه جماران دیدیم امام می فرماید: خدایا نسیمی از معارف قرآن نصیب ما بفرما، پس معلوم می شودما خیلی عقب هستیم و امام می فرماید: من از «اللَّهُ الصَّمَدُ» (اخلاص/2) تمام کلیات و جزئیات اسلام را بیرون می کشم، مثل این که یک وقت به یک نفر عادی بگویی، نفت چیست؟ و بگوید همین که در چراغ است و یک وقت به یک کارشناس بگویی نفت چیست؟ حدیث داریم خدا می دانسته در زمانی مغزهایی پیدا خواهند شد «اللَّهُ الصَّمَدُ» و آیات نخست سوره حدید را برای این ها نازل کرد. امیرالمؤمنین(ع) می فرماید: قرآن «بَحْراً لَا یُدْرَکُ قَعْرُهُ» و این حرف را امیرالمؤمنین(ع) می فرماید....

ادامه دارد...