تلاوت صفحه 133 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 27  از سوره مبارکه مومنون
فَأَوْحَیْنَا إِلَیْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْکَ بِأَعْیُنِنَا وَ وَحْیِنَا فَإِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَ فَارَ التَّنُّورُ فَاسْلُکْ فِیهَا مِن کُلٍ‏ّ زَوْجَینْ‏ِ اثْنَینْ‏ِ وَ أَهْلَکَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَیْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ وَ لَا تخُاطِبْنىِ فىِ الَّذِینَ ظَلَمُواْ إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ
ما به نوح وحی کردیم که: «کشتی را در حضور ما، و مطابق وحی ما بساز. و هنگامی که فرمان ما (برای غرق آنان) فرا رسد، و آب از تنور بجوشد (که نشانه فرا رسیدن طوفان است)، از هر یک از انواع حیوانات یک جفت در کشتی سوار کن; و همچنین خانواده‏ات را، مگر آنانی که قبلا وعده هلاکشان داده شده ( همسر و فرزند کافرت); و دیگر درباره ستمگران با من سخن مگو، که آنان همگی هلاک خواهند شد.
نکات تفسیری :
1- صنعت، یک الهام الهى است. (اوحینا اَن اِصنع)
2- تقاضاى نصرت الهی، با تلاش انسان منافاتى ندارد. (اِصنَع الفُلک) انبیا در کنار دعاهاى خود کار هم مى‏ کردند.
3- اگر در تمام کارها مطابق وحى عمل کنیم، موفّق مى‏شویم. (اِصنَع الفلک باعیننا و وحینا)
4- حتّى همسر و فرزند پیامبر هم اگر نااهل باشند، مورد قهر الهى قرار مى‏ گیرند.  (الاّ من سبق علیه القول)
5- شفاعت، همه جا کارساز نیست. (ولاتخاطبنی) شفاعت انبیا با اذن الهى است.