شهادت امام کاظم(ع) در ۲۵ رجب سال ۱۸۳ در بغداد و زندان سِندی بن شاهک رخ داد. پس از شهادت امام(ع) ، سندی دستور داد جنازه امام را روی پل بغداد نهادند و به مردم اعلام کرد که به مرگ طبیعی از دنیا رفته است. (1)این در حالی است که شواهد فراوانی بر شهادت امام در منابع وجود دارد. در باب چگونگی شهادت امام کاظم(ع) نقلهای متفاوتی است. بیشتر تاریخ نویسان قائل به مسمومیت امام(ع) شده و یحیی بن خالد و سندی بن شاهک را قاتل او معرفی می کنند. (2)
شیعیان پس از دریافت شهادت امام کاظم(ع) پیکر او را تشییع کرده و در شهر کاظمین و در قبرستانی معروف به « مقابر قریش» دفن کردند. امام رضا(ع) می فرماید: کسی که قبر پدرم را زیارت کند مانند آن است که قبر رسول خدا(ص) و علی بن ابی طالب(ع) را زیارت کرده است و در بیانی دیگر اجر زیارت قبر پدر خویش را بسان ثواب زیارت قبر امام حسین(ع) می شمارد. (3)
1. شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۲۱۵.
2. باقر شریف قرشی، حیاه الامام موسی بن جعفر ، ج ۲، ص ۵۰۸ – ۵۱۰
3. کلینی، کافی، ج ۴، ص ۵۸۳.