در خطبه 115 از امیر مؤمنان در طلب باران اینگونه نقل شده که دست به دعا برداشته و فرمود : خداوندا در حالی به سوی تو آمده ایم که سالهای قحطی و خشکسالی به ما رو آورده و ابرهای باران زا به ما پشت کرده ، خدایا؛ تو همواره امید نا امیدان بودی و آنچه از تو تقاضا کرده اند به آنها رسانده ای ، این سنّت توست که همواره به مقصد رساننده بودی کسانی را که حاجت داشتند .... باید توجه داشت که در دعا باید مدح و ثنای الهی را گفت و خدا را با آن صفات و اسماء مربوط به حاجت خود خواند ....