... امر و نهی ممکن است مولوی یا ارشادی باشد ، در امر ونهی مولوی مثل اینکه پدر و مادر از فرزند بخواهند برای خواندن نماز به مسجد برود ( چون پدر ومادر بر فرزند ولایت دارند امر و نهیشان مولوی است). و گاهی دوستی به شخص می گوید بیا برویم مسجد نماز بخوانیم ، این امر ارشادی است چون دوست بر انسان ولایت ندارد.یا گاهی پزشک می گوید : فلان غذارا نخور چون اگر بخوری بیماری ات طول می کشد . این نهی ، نهی ارشادی است اما اگر خدا بگوید شراب نخور ، این نهی مولوی است .
حالا تشخیص امر ونهی ارشادی از مولوی چگونه است ؟ 1. در امر ارشادی همیشه تعلیل هست . (این کار را نکن که چنین خواهد شد .) هر جا به دنبال امر و نهی تعلیل بود ، ارشادی است و اگر تعلیل نبود مولوی است .
2. در امر ونهی مولوی توبه آثار گناه را پاک می کند ولی در امر ارشادی توبه تأثیر ندارد. و اثر آن گناه بر داشته نمی شود و لی در امر ونهی مولوی برداشته می شود و انسان بر می گردد سر جای اولش . اگر پزشک گفت : ترشی نخور چون بیماری ات طول می کشد ، اگر خورد و بعد پشیمان هم شد نتیجه ای در بر ندارد چون دیگر به طولانی شدن بیماری کمک کرده است . اما اگر پدر از فرزندش انجام کاری را بخواهد و او خودداری کند، و پدر هم تنبیهش کرد و بچه پشیمان شد و پدر او را بخشید ، تمام آثار آن گناه پاک می شود . آدم علیه السلام نهیش نهی ارشادی بود ، در عین حال که توبه کرد و توبه اش هم قبول شد اما آثارش پاک نشد و به بهشت بر نگشت.....