تلاوت صفحه 73 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 71  از سوره مبارکه طه
قَالَ ءَامَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ ءَاذَنَ لَکُمْ إِنَّهُ لَکَبِیرُکُمُ الَّذِى عَلَّمَکُمُ السِّحْرَ فَلَأُقَطِّعَنَّ أَیْدِیَکُمْ وَ أَرْجُلَکمُ مِّنْ خِلَافٍ وَ لَأُصَلِّبَنَّکُمْ فىِ جُذُوعِ النَّخْلِ وَ لَتَعْلَمُنَّ أَیُّنَا أَشَدُّ عَذَابًا وَ أَبْقَى‏
(فرعون) گفت: «آیا پیش از آنکه به شما اذن دهم به او ایمان آوردید؟! مسلما او بزرگ شماست که به شما سحر آموخته است! به یقین دستها و پاهایتان را بطور مخالف قطع می‏ کنم; و شما را از تنه‏ های نخل به دار می ‏آویزم; و خواهید دانست مجازات کدام یک از ما دردناکتر و پایدارتر است!»
تفسیر : 1- عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد. «قال آمنتم» فرعون، همه کارشناسان را براى نابودى حقّ جمع کرده بود، ولى همه به دست موسى‏ علیه السلام هدایت شدند.
2- در نظام طاغوتى، خفقان حاکم است ومردم حتّى از آزادى عقیده نیز محرومند. «آمنتم له قبل ان آذن لکم»
3- تهدید و تهمت، شیوه‏ ى کار طاغوت‏هاست. «انّه لکبیرکم»
4- انبیا با روح انسان کار مى‏ کنند، ولى طاغوت‏ها با ضربه به جسم انتقام مى‏ گیرند. «لاقطّعن...» غافل از آنکه با شکنجه و قتل نمى‏ توان باور واعتقادات مردم را تغییر داد.