قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 11 از سوره مبارکه الأحقاف
وَقَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا لَوْ کَانَ خَیْرًا مَّا سَبَقُونَا إِلَیْهِ وَإِذْ لَمْ یَهْتَدُوا بِهِ فَسَیَقُولُونَ هَذَا إِفْکٌ قَدِیمٌ
و کسانى که کافر شدند به آنان که گرویده اند گفتند اگر [این دین] خوب بود بر ما بدان پیشى نمى گرفتند و چون بدان هدایت نیافته اند به زودى خواهند گفت این دروغى کهنه است تفسیر: کفار، خود را زیرکتر از مسلمانان مى پندارند. «لو کان خیراً ما سبقونا الیه»
تبلیغات تحقیرآمیز علیه اسلام و مسلمانان همیشه بوده است. «لو کان خیراً ما سبقونا...»
در هدایت قرآن شکى نیست، ولى افراد لجوج و متکبر آن را نمى پذیرند.«و اذ لم یهتدوا»
دشمن، همیشه از یک راه وارد نمى شود و یک حرف ومنطق ندارد. گاهى مى گوید: اسلام ارزشى ندارد وگرنه ما قبل از همه مى پذیرفتیم، «لو کان خیراً ما سبقونا» و گاهى مى گوید: این مطالب، دروغ کهن و سابقه دارى بیش نیست. «فسیقولون هذا افک قدیم»
گاهى باید مربّى، افراد تحت تربیت خود را با آشنا کردن به انواع ادعاها و گرایشها و سخنان یاوه و مسموم و دادن پاسخ به آنها، بیمه کند. «قال الّذین کفروا... فسیقولون...»
رهبر و مردم باید یاوه سرایىهاى مخالفان را پیش بینى کنند. «فسیقولون»
مخالفان به قدرى لجوجند که هم محتواى قرآن را دروغ مى پندارند و هم تاریخ مصرف گذشته مى دانند. «هذا افک قدیم»
اینکه قرآن مربوط به زمان پیامبر بوده و به درد امروز نمى خورد، شبهه و حرفِ جدیدى نیست، مخالفانِ مدعى فکر و اندیشه در زمان پیامبر نیز، این شبهات و حرفهاى بى اساس را مى گفتند. «هذا... قدیم»
زشت بودن افترا و دروغبافى، امرى فطرى است. حتّى کفار براى شکستن اسلام، آن را افک و افترا مى نامیدند. «افک قدیم»