تلاوت صفحه 48:


قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 110  از سوره مبارکه هود
تحقق وعده
وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْکِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِیهِ وَلَوْلاَ کَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّکَ لَقُضِیَ بَیْنَهُمْ وَإِنَّهُمْ لَفِی شَکٍّ مِّنْهُ مُرِیبٍ
و به حقیقت ما به موسى کتاب [آسمانى] دادیم پس در مورد آن اختلاف شد و اگر از جانب پروردگارت وعده ‏اى پیشى نگرفته بود قطعا میان آنها داورى شده بود و بى گمان آنان در باره آن در شکى بهتان‏ آمیزند
تفسیر : در هیچ دوره‏ اى از تاریخ، تمام افراد قومى، هم عقیده نبوده ‏اند. «فاختلف‏فیه»
از اختلاف مردم در دین و ایمان آوردن بعضى و کفر عدّه‏اى دیگر، ناراحت و نگران نباشیم که این حادثه‏ى جدیدى نیست.«اتینا موسى الکتاب فاختلف فیه»
با اینکه در آیاتى از قرآن مجید، تورات، کتاب نور خوانده شده،(123) امّا باز هم مردم در آن نور اختلاف کرده‏ اند. «فاختلف فیه »
خداوند، خود نیز سنّت‏هاى خویش را مراعات کرده و زیر پا نمى‏ گذارد، چرا که قبل از هر کس، این قانونگذار است که باید احترام قانون را داشته باشد.«و لولا کلمة سبقت من ربّک» (خداوند دنیا را محلّ داورى قرار نداده است)
سنّت‏هاى الهى، بر اساس مقام ربوبیّت اوست.«سبقت من ربّک»
مهلت دادن به اختلاف کنندگان در کتاب آسمانى، از سنّت‏هاى الهى است. «کلمة سبقت من ربّک»