استاد درتبیین حدیث دهم (پیروی از هوای نفس ) عرضه داشتند که : .... اگر انسان راه و مقصد را گم کند اینگونه می شود که راه زیاد رفته ولی از راه اصلی دور شده است.  کسانی که جلو هستند برای اینکه ببینند آنهایی که پشت سرش می آیند همراهش هستند یا نه باید از دو لغزشگاه بترسد:
1. اسیر هوای نفس شدن
2. مقصد را گم کردن یا آرزوهای دور ودراز داشتن
البته آرزوی دور و دراز داشتن با آمال معنوی مثل رسیدن به درجه اجتهاد و ... متفاوت است . در امور دنیایی آرزوی دور و دراز صدق پیدا می کند نه با آرزو های اخرویامام حسن مجتبی (ع) جهت درمان این معضل می فرماید: در دنیایت به گونه ای زندگی کن که در قبال نداشته هایت بگویی اشکال ندارد که ندارم تا هزار سال دیگر به دست خواهم آورد و برای آخرتت به گونه ای بزی که گویی امروز روز آخر عمرت است....
 

برای دانلود کردن اینجا کلیک کنید.