درقسمتی از این فرازها امیر المؤمنین (علیه السلام)می فرماید:
"مَن عَشِقَ شیئاً اعشیَ بَصَرَه و أمرَضَ قلبَه فَهُوَ یَنظُرُ بِعَینٍ غَیرِ صحیحةٍ و .... "
انسانهایی که عاشق دنیا شده باشند و به دنیا محبت بیش از حد داشته باشند، کور و کرمی شوند و قوه عاقله آنها کار نمی کند. وقتی که محبت بیاید چشم و گوش از کار می افتد و احیاناً عیوب را محسّنات می انگارد چون قوای ادراکی از کار افتاده و قلبش مریض شده با چشم و گوش معیوب می بیند ومی شنود....
چطور می شود که قلب انسان مریض می شود و دچار زیغ قلب شده و زنگار می گیرد؟؟
 

برای دانلود کردن اینجا کلیک کنید.