روزه قبل از اسلام مختص انبیاء بوده و پروردگار عالم از باب حبّ به نبی مکرمش آن را به مسلمین مرحمت کرد و در معراج صوم به امت اسلام هدیه شد و پس از معراج آیه " کتب علیکم الصیام ...." نازل شد.
خداوند در ماه مبارک رمضان هم اکرام عام دارد و هم اکرام خاص . در اکرام عام آنچه را مختص انبیاء بود به عامه مسلمانان هدیه کرد که همین صورت ظاهری روزه است .
اگر کسی جدّاً تمام اعضاء و جوارحش روزه نباشد ، اصلاً بهره ای از صیام نبرده است . حداقل اثر روزه این است که انسان را از ورود بیشتر و غوطه ور شدن در رذایل اخلاقی و گناه دور می کند. در ماه رمضان شیطان و اعوان و یارانش در بند هستند و به راحتی نزد انسان ورود پیدا نمی کنند ، اگر دیدید در این ماه دچار گناه و لغزش شدید، بدانید هنوز به این ماه ورود پیدا نکرده اید!!!
جلسه اول :
پیامبر اکرم (ص):
کُلُّ ما صَنَعتَ إلى أهلِکَ فَهُوَ صَدَقَةٌ عَلَیهِم .
هر آنچه [ از نیکى] به خانواده ات مى کنى ، آن ، صدقه اى است که به ایشان مى دهى .
صحیح ابن حبّان : ج ١٠