پیامبر (صلوات الله علیه)فرمود:

برتری قرآن برسایر سخن ها مانند فضل خداست برخلقش، و نیز فرموده: قرآن جز خداوند برتر از هرچیزی است پس کسی که به قرآن احترام بگذارد برخدا احترام نهاده و هر که احترام نکند به احترام خدا استخفاف نموده است.

بحارالانوار- ج92 - ص19

گزیده ای از معارف الهی جزءنهم:

• منظور از عالم اَلَست "عالم ذرّ" (آیه172 اعراف) و پیمان آن ]عالم استعدادها[پیمان فطرت و تکوین و آفرینش است ،به این ترتیب که به هنگام خروج آدم به صورت نطفه از صلب پدران به رحم مادران که درآن هنگام ذراتی بیش نیستند، خداوند استعداد و آمادگی برای حقیقت توحید به آنها داده است. هم در نهاد و فطرتشان این سرّ الهی به صورت یک حس درون ذاتی به ودیعه نهاده شده و هم درعقل و خردشان به صورت یک حقیقت خودآگاه، پیمان فطری خداشناسی راه را برهرگونه عذر تراشی بسته است و می فرماید: «فطرة الله التی فطر الناس علیها لا تبدیل لخلق الله» (روم – 30) و پیامبر (ص) هم می فرماید: "کلّ مولودٍ یولد علی الفطرة حتی یکون أبواه یهودّانه و ینّصرانه و یمجّسانه" لذا سؤال و جواب آیه جنبه ی کنایی دارد به مانند سؤال و جواب خداوند با آسمان و زمین " فقال لها و للأرض ائتیا .... قالتا ..." ( فصلت – 11)
• دعوت بندگان خدا به اسلام از جانب رسول خدا ، دعوت به سوی حیات و زندگی است . حیات معنوی ، مادی ، فرهنگی ، اقتصادی، سیاسی به معنای واقعی، اخلاقی و اجتماعی و بالاخره حیات و زندگی در تمام زمینه هاست. (24 انفال)
• وظابف پیامبر(ص) که وظایف همه امت و همه رهبران و مبلّغان در دعوت به اسلام است : مدارا کردن و عذر مردم را پذیرفتن ، دعوت به نیکیها ، روی گردانی از جاهلان و در بروز وسوسه های شیطانی پناه بردن به خداوند و خود را به او سپردن و از لطفش مدد جستن ( 199 – 200 اعراف) یک برنامه جامع و وسیع و کلی در زمینه های اخلاقی و اجتماعی در شکل فشرده گویی چرا که اصول فضایل اخلاقی بر طبق اصول قوای انسانی که عقل و غضب و شهوت است در سه قسمت خلاصه می شود . فضایل عقلی که حکمت است در جمله « وأمر بالعرف»، فضایل نفسی در برابر طغیان و شهوت که عفّت است در «خذ العفو» و تسلط بر نفس در برابر قوه غضبیه که شجاعت است در «أعرض عن الجاهلین»
• "ولله الأسماء الحسنی فادعوه بها" (180 اعراف) منظور خواندن پروردگار به صفات مختلف پروردگار که همگی نیک و حُسنی هستند نمی باشد بلکه ما باید متّصف به صفات الهی و متخلّق به اخلاق الله شویم با توجه به محتوا و مفاهیم آنها و ایمان به آنها کوشش کنیم در وجودمان پرتوی از آن مفاهیم بتابد و منعکس شود و اینکه امام صادق (ع) می فرماید : " نحن و الله الأسماء الحسنی " اشاره به آن است که پرتو نیرومندی از این صفات در وجود امامان منعکس شده و شناخت ایشان به شناخت ذات پاک الهی کمک می نماید.
• مؤمنان حقیقی کسانی هستند که هر وقت نام خدا برده می شود " وجلت قلوبهم" . حالت خوف و ترسی که سرچشمه ی آن به خاطر درک مسئولیتها و احتمال عدم قیام به وظایف لازم در برابر خداوند می باشد و گاهی به خاطر درک عظمت مقام و توجه به وجود بی انتها و پر مهابت او " اولین صفت" . و اما دو صفت دیگر که جنبه روحانی و معنوی و باطنی دارد یکی تکامل ایمان به دنبال تلاوت آیات قرآن و دوم توکل بر خداوند . و اما دو صفت دیگر که جنبه ی عملی و خارجی دارد بر پایی نماز " ارتباط با خدا" و انفاق" ارتباط و پیوند با خلق خدا" (2 – 3- 4 انفال)
• مؤمنان در تلاوت قرآن توصیه الهی را مبنی بر "استماع" و "انصات" به کار می برند. استماع گوش فرادادن باتوجه به همراه میل قلبی و به ذهن سپردن و انصات سکوت به جهت استماع . پس قدم اول بهره مندی از برکات قرآن ، گوش فرا دادن به همراه سکوت ظاهری و تمرکز بخشیدن به فکر جهت در یافت عمیق پیام قرآن است. ( 204 اعراف) (1)
• ایمان توأم با آگاهی به فرموده مفسّر بزرگ طبرسی (ره) تأثیرش در عملکرد ساحران دربار فرعون متجلّی است؛ صبحگاهان کافر و ساحر و شامگاهان شهیدان نیکو کار راه خدا . و چنین تحوّل و استقامتی جز در پناه امدادهای الهی ممکن نیست و مسلماً آنها که در مسیر حق گام می گذارند چنین امدادهایی به سراغ آنها خواهد شتافت. (126 – 113 اعراف)
• حصول تقوا چهار نتیجه دارد:1. قرار دادن وسیله ای برای جدایی حق از باطل (2)2. پوشاندن گناه 3. آمرزش گناهان و4. فضل و بخشش عظیم الهی. ( 29 انفال) تقوا و یادخداوند از بین برنده وسوسه های شیطانی است که هم چون طواف کننده ای پیرامون فکر و روح انسان پیوسته در گردشند تا راهی برای نفوذ بیابند (201 اعراف) و هم چنین تقوا عامل نزول برکات « نعم و موهبت پایدار» آسمانی و زمینی »معنوی ومادی» برای انسان است . ( 96 اعراف)
• اما عدم تقوا ، شدت هوا پرستی و وابستگی به لذات جهان ماده ، عطش نا محدود و پایان ناپذیر می آفریند و بدین سان بلعم باعورا عالم و دانشمند مشهور بنی اسرائیل ، مبلّغ نیرومند حضرت موسی (ع) ، بنده مستجاب الدعوة در صف گمراهان و شقاوتمندان قرار گرفته ودر زبان قرآن تشبیه به سگی است که .... (175 اعراف)
• نیکان جامعه وظیفه دارند که در برابر بدان سکوت نکنند. اگر سکوت اختیار کنند در سرنوشت آنها نزد خداوند سهیم و شریکند . و به فرمایش پیامبر (ص) در این هنگام خداوند گروه خاص بد و همه توده اجتماع را مجازات خواهد کرد.(25 انفال)
• مهمترین وسیله آزمون ایمان و کفر و میزان ارزشهای انسانی اشخاص 2 موضوع است : یکی چگونگی به دست آوردن مال ، خرج و نگاهداری و میزان دلبستگی به آن ، دوم فرزندان میوه های قلب انسان و شکوفه های حیات او که به خاطر آنان انسان حقوق الهی را زیر پا نگذارد (28 انفال) و لذا تعلیم الهی در خواست فرزند صالح است . (190 اعراف)
• مفهوم شدت نزدیکی خداوند به بندگان در قرآن (24 انفال – 16 ق) این است که او در همه جا حاضر و ناظر است و به همه موجودات احاطه دارد. پس ؛

1. نه انسان می تواند چیزی را از خداوند مکتوم دارد.
2. نه کاری بدون توفیق او انجام دهد.
3. نه سزاوار است که به غیر خداوند رو آورد.

• نماز و عبادت کافران سوت و کف بود (35 انفال) و انکار مسیر حق « نبوت و امامت» گاه تا حد طلب مرگ برای خود در صورت اثبات حق( 32 انفال) و مکرشان «تدبیر و چاره اندیشی و طرح نقشه» برای نابودی حق با وجود مکر الهی نابود شدنی است ( 30 انفال)
• اما حضرت حق در حقیقت در برخورد با کافران نابود کننده آنان است « وما رمیت اذ رمیت و لکنّ الله رمی » (17 انفال). اما سنت الهی است که سر انجام صفوف انسانهای پاک و ناپاک، مخلص و ریاکار و ..... ازهم مشخص شده و حق جلوه خود را در این جهان و جهان دیگر نشان می دهد. (37 انفال) پس بدون آگاهی و ناگهانی رستاخیز واقع می شود . (187 اعراف) البته عدم آگاهی انسانها برای این است که آن را دور ندانند و همواره در انتظارش باشند. خود را برای نجات در آن آماده کنند . اثری مثبت و روشن در تربیت نفوس و توجه آنها به مسئولیت ها و پرهیز از گناه
• و کلام آخر این که قوم پیامبر (ص) براساس کلام الهی عذابی همچون اقوام پیامبران سلف «جزای اعمال در دنیا» نخواهند داشت به دلیل وجود پر برکت پیامبر رحمة للعالمین (33انفال) و لذا حضرت علی (ع) می فرماید : در روی زمین دو وسیله امنیت از عذاب الهی بود یکی از آنها وجود پیامبر (ص) که برداشته شد. هم اکنون به دومی یعنی استغفار تمسک جویید سپس حضرت این آیه را تلاوت نمود.
  

  ---

1)     تدبر در قران « دکتر تقی پور فر» - اخلاق الهی « آیة الله مجتبی تهرانی»

2)     المؤمن ینظر بنور الله