استاد محمدی در تبیین فرازهایی از خطبه ی غرّاء ، بیان نمودند که :
اگر کسی منزل آخرت خود را آباد کرده باشد ، دیگر باکی ندارد که سفر مرگ او چه موقع باشد . در شب یا روز ،جوانی یا پیری ، مرگ طبیعی یا غیر طبیعی ...
اگر کسی واجبات را انجام داده ، محرمات را ترک کرده و فضایل را کسب کرده باشد ، رفتن برای او مهم نیست و فرقی ندارد او به سراغ مرگ برود یا مرگ به سراغ او بیاید.
کسی که آخرت خود را آباد نکرده از مرگ می هراسد . البته تاریکی قبر و تنگی لحد فیزیکی نیست . هر چقدر هم قبر را گشاد حفر کنند و در آن روشنایی تعبیه کنند ، سودی به حال میّت ندارد . منظور از نور غذای برزخی ، لباس برزخی ، منزل برزخی ، دوستان برزخی و انیس برزخی است و این نور هم در برزخ هم در قیامت ، همه چیز انسان است ...              93/2/15
 

برای دانلود کردن اینجا کلیک کنید.