حضرت امیر ، علی (ع) در جای جای نهج البلاغه بر اعتدال و میانه روی توصیه می نماید . این که در مهر و قهر ، دوست و دشمن ، مدح و ذم ، انفاق و…. رعایت اعتدال را بنماییم و از افراط و تفریط دوری کنیم .
حکما بر این باورند که نفس انسان دارای سه قوّه است : قوّه شهویّه ،قوّه غضبیّه و قوّه ناطقیّه
عملکرد هر یک از این قوا ، بر تمام وجود انسان تأثیر می گذارد .
حدّ وسط در قوّه ناطقیّه ،حکمت است و افراط در آن جُربُزه و تفریط در آن بلاهت است .
حدّ وسط در قوّه شهویّه ، عفت است و افراط در آن شَرَه و تفریط در آن خمودگی است .
حدّ وسط در قوّه غضبیّه ، شجاعت است و افراط در آن تهوّر و تفریط در آن جُبن است .
از هماهنگی و اجتماع فضایل بنیادی حکمت ، عفت و شجاعت ، فضیلت دیگری پدید می آید به نام عدالت . عدالت سر منشأ رفتار منصفانه با خود و دیگران است .
حضرت فاطمه سلام الله علیها
فَرَضَ اللّهُ الإِیمانَ تَطهیراً مِنَ الشِّرکِ... وَالزَّکاةَ زِیادَةً فِی الرِّزقِ.
خداوند ایمان را پاک کننده از شرک... و زکات را افزاینده روزى ساخت.
کتاب من لا یحضره الفقیه : ج ٣