استاد جاودان در تفسیر آیه ی 23 سوره ی جاثیه،... با استناد به آیه ی 257 سوره ی بقره فرمودند:
"وَالَّذینَ کَفَروُا اولِیاوُهُمُ الطاغوُت یُخرِجونَهُم مِنَ النُّورِ اِلیِ الظُلُمات "
آدمی که گرفتار گناه می شود ، عیب و نقص دارد ، این خاصیّت هواپرستی است .هر نقصی از نقص های آدم یک ظلمت است و دائماً بر نقص ، ذلّت ، ناتوانی و بی ارادگی آدم افزوده می شود . اصلاً بیخود دروغ می گوید . چون به دروغگویی عادت کرده، برای او سود هم ندارد ولی دروغ می گوید .
هر نقص و کمبود و ناتوانی یک ظلمت است .
و در مقابلش " اللهُ وِلیُ الَّذینَ آمَنوُا یُخرِجُهُم مِنَ الظُلُماتِ اِلیَ النُّور " خدا میفرماید : اگر خداپرست باشی تو را از ظلمت ها به سوی نور می برم . دائماً عیب هایت پاک می شود ، قدرت و اراده ات بیشتر می شود . اصلاً آن ارادت خدا برای تمجید این اراده است . انسان خداپرست هر چه سختیها را تحمل کند ، در مقابل خدا ، بر اراده ی او می افزاید و برعکس پیروی از هوا و اراده ی شیطان بر کمبود آدمی می افزاید ....
امام علی علیه السلام
هَلَکَ خُزّانُ الأموالِ و هُم أحیاءٌ ، و العُلَماءُ باقونَ ما بَقِیَ الدَّهرُ ، أعیانُهُم مَفقودَةٌ ، و أمثالُهُم فِی القُلوبِ مَوجودَةٌ .
مال اندوزان، با آن که زنده اند، مُرده اند و اهل علم، تا دنیا هست زنده اند. پیکرهایشان از میان مى رود، امّا یادشان در دلها هست.
نهج البلاغة : الحکمة ١٤٧