درس 67 (سوره انسان):
..... شکر این است که کسی بتواند از همه ظرفیتهایی که دارد (چشم وگوش و عقل و...) برای پیمودن این مسیر (انجام واجبات و ترک محرمات و مکروهات) استفاده کند. و کفر عبارت است از:استفاده از این امکانات در ضد راهی که خدا تعیین کرده (ترک واجب و انجام محرمات) و یا معطل گذاشتن امکانات و نعمتها (مثلاً غذا بخوریم و انرژی  بگیریم ولی کار مثبتی انجام ندهیمو این انرژی را هدر دهیم).
یکی از بزرگان می گفت:ما برای پیمودن این راه و با همین امکانات باید توشه دنیوی و اخروی خود را برداریم . قیامت محل عمل نیست باید توشه برزخ را هم برداریم . مثل ما در این عالم برای جمع کردن توشه ی راه مثل کسی است که به او 5 ثانیه مهلت داده اند که از انبار لوازم هر چه برای پیمودن یک مسیر چند هزار کیلومتری احتیاج دارد ، بردارد. عمر ما در این حد کوتاه است......


برای دانلود کردن اینجا کلیک کنید.