امام علی علیه السلام در این فراز نامه می فرمایند :

• بپرهیز از اینکه بر مرکب طمع سوار شوی که اگر کسی بر مرکب طمع سوار شود ، او را به منزلگاه هلاکت پرت خواهد کرد .
• اگر می توانی کاری بکنی که بین تو و خدا ، هیچ صاحب نعمتی فاصله نشود ، این کار را بکن و بدان که با واسطه قرار دادن دیگران نمی توانی سهم بیشتری از آنچه قسمتت بوده بدست بیاوری .
• جبران کردن آنچه که با سکوتت کوتاهی محسوب شده ، آسانتر است از آنچه که با سخن گفتنت از دست رفته است .
• پس آن سرمایه ای که داری را حفظ کن که این بهتر است از آنکه آن را تلف کنی و بخواهی دوباره به دست بیاوری .
• اگر انسان از آنچه که ندارد مأیوس باشد ، بهتر است از آنکه از دیگران تقاضا کند .
• اگر می توانی کار کن که به کسی نیاز مند نباشی و این که انسان حرفه ای داشته باشد و با پاک دامنی زندگی کند ، بهتر است که ثروت زیادی داشته باشد و با آن گناه کند .
• بدان که انسان برای حفظ سرّ خودش ، بهترین فرد است .
• چه بسیارند کسانی که تلاش می کنند در راه هایی که به ضررشان است .
• هر کس بخواهد زیاد سخن بگوید ، حتماً یاوه گویی خواهد کرد .