افرادی که حادثه ی کربلا را مدیریّت کردند ، سه نفر بودند : شخص امام حسین (ع) _ حضرت علی اکبرشهید  _ حضرت زینب (س) که مسئولیّت او از نظر کمّی بیشتر بود ...در مقاتل آمده که سه نفر شهادتشان تأثیرگذارتر از بقیّه بود . یکی از آنها حضرت علی اکبر (ع) بود که نوشته اند ارباً اربا بود ، جسمش بر اثر ضربه ی تیر و شمشیر و نیزه ، قوام خود را از دست داده بود ... دیگری بدن حضرت سیّدالشّهداء (ع) بود که صدمه ی زیادی دیده بود ، حتی بیشتر از حضرت علی اکبر (ع)؛ که امام سجّاد (ع) هنگام دفن بدن پدر بزرگوارشان ، از بنی اسد بوریا خواست و رمل و بدن را با هم روی بوریا قرار داد ...

در تاریخ داریم امام حسین (ع) سه پسر به نام علی داشتند و اینکه آیا این علی بن الحسین که در کربلا به شهادت رسید آیا اکبراولاد امام حسین (ع) است یا نه ،اختلافاتی وجود دارد .

اما آنچه از لحن امام حسین (ع) که فرمودند :"غلامی را به میدان فرستادم که _ اَشبَه النّاس اِلی الرَسُول ... "(غلام به فرزند بین 14 تا 21 سال اطلاق می شود) فهمیده می شود که او جوان بوده است . امام سجّاد (ع) در هنگامه ی کربلا ، یک جوان 24_25 ساله بوده که فرزندش امام باقر (ع) هم در کربلا و در خرابه ی شام حاضر بوده است ...

کسانی که برنامه ی کودتا را برنامه ریزی کرده بودند ، می دانستند که امام حسین (ع) با تمام موجودیتش به کربلا آمده است . وبه زعم خودشان با به شهادت رساندن حضرت علی اکبر (ع) ،2 کار انجام دادند : 1. یک نفر از اهل بیت را کشتند  2. حجّت خدا بعد از امام حسین (ع) را کشتند . و به همین جهت ، پس از کشتن او به هلهله و شادی پرداختند . و به همین دلیل حضرت علی بن الحسین (ع) ، خود را علی اکبر معرفی کرد تا نگاه ها را از امام زین العابدین (ع) منحرف کند _ درست همان کاری که حضرت امیرالمؤمنین (ع) در بستر پیامبر (ص) در لیلة المبیت انجام داد _ بنابراین در بستر امام سجّاد (ع) می خوابید ، جوشن او را پوشید و به میدان رفت . رفت و برگشتش از میدان هم به همین جهت بود که دشمن را روی خودش متمرکز کند . لذا حضرت علی بن الحسین (ع) ، 2 بار به شهادت رسید . یک بار به جای خودش و یک بار به جای حضرت سجّاد (ع) . به همین دلیل زخم های بیشتری برداشت و جسم او بیش از همه ضربه دید ....

تاریخ به ما می گوید : زینب (س) ، شناسنامه و هویّت کربلاست . از این جا نقش حضرت زینب (س) در صیانت و حفظ جان زین العابدین (ع) شروع می شود .

دشمن کِی فهمید که شکست خورده ؟ در مسجد کوفه که حضرت زین العابدین (ع) شروع به صحبت کردند . عبیدالله پرسید: شما چه کسی هستید ؟ فرمودند : من علی بن الحسینم . گفت : مگر علی بن الحسین در کربلا کشته نشد؟! فرمودند : نه ، او برادرم بود که به دست گروهی از اشقیاء به شهادت رسید . آنجا فهمیدند که حجّت خداوند از دست آنها جان سالم به در برده و بعد از آن هم دیگر فرصت کُشتن حجّت خدا به دست نیامد و حفظ جان حجّت خدا ، فقط کار حضرت زینب (س) بود .

کار بر امام حسین (ع) سخت شد و تکیه بر نیزه ی تنهایی زد . تنهایی که یکتا بود ... وداع او با زینب کبری (س) خیلی سخت بود ولی کشنده نبود . این زینبی که بعضی ها با بی دقّتی می گویند " مُضطَرّ " است . هر چه را که اباعبدالله می گویند ، با وقار انجام می دهد ، اصلاً صبر را به زانو درآورد ...

برای دریافت فایل صوتی اینجا کلیک کنید.