حادثه کربلا از سال شصت شروع نمی شود ، بلکه یک دغدغه  ایست برای همه ی انبیاء خصوصأ رسول گرامی اسلام .

در سال دهم هجرت ، بعد از حج ، همین که خورشید به سمت مغرب رفت ، پیامبر سوار مرکب شد و در نقطه ی برگزاری عرفات فرود آمدند .

پیامبر فرمودند : دیگر بیش از این نه من را می بینید ، نه خودتان چنین شرایطی پیدا می کنید ....

آیا پیامبر در واقعه ی غدیر مردم را جمع کرد که بگوید علی را دوست داشته باشید ؟ در حالیکه جای دیگر هم می شد این را بیان کرد ! نه ! پیامبر همه ی مردم را حرکت دادند ، در سرزمین غدیر خم نگه داشتند ، وقتی اجتماع کردند ، پیامبر با مقدمات معنا داری خطبه خواندند و به مردم فرمودند : مردم ، خدا برای من وحی فرستاده ، این یک فریضه ی آسمانی است نه یک خواهش و تمنّا ...

و همین جمعیّت که پیامبر در غدیر ازآنها اقرار گرفت، 49 سال بعد در کربلا جمع شدند ، همان ها بودند . فقط چون پیامبر شخصیّت و جامعیّت مؤسس را داشتند نتوانستند همان جا کربلا را اجرا کنند . چون جامعیّت از بین می رفت . ولی در حال برنامه ریزی برای حذف پیامبر بودند .

کسانی که حقیقت قرآن را تاراج کردند ، نگران گیسوی زینب هستند .

آغاز انحراف از کنار پیامبر شروع شده ، با حسین بی علی کنیه نداشتند ، غیض و غضب پیامبر را خالی کردند ...

برای دانلود کردن اینجا کلیک کنید.