در سال نهم هجرت پیامبر اسلام با نزول وحی ، مأمور به تطهیر مکّه از شرک و بت پرستی شدند و هم چنین مأمور ابلاغ آیات برائت و پیام چهار ماده ای توسط امیرالمؤمنین علیه السلام شدند . در ماه ذیقعده به دستور پیامبر همه ی اهل مدینه به جز کسانی که استطاعت نداشتند مکلّف به حج شدند .

پیامبر در منا ، خطبه ای خواندند . هم چنین در روز دوازدهم در محل جمرات ، خطبه ای ایراد کرده و اهل بیت را معرفی کردند و فرمودند : مسلمان سنگینی پیدا نمی کند تا اینکه :

1. عملش را برای خدا خالص کند .
2. دیدگاه های خود را در نصیحت به حاکمان جدی بگیرد و این در گرو شایستگی شخص و عدم تملق اوست .
3. با اهل ایمان ملازمت داشته باشد و آغوش خود را روی نااهلان باز نکند .

بعد از حج ، پیامبر همه ی اهل مکّه را مکلّف کردند همراه آنها از مکّه خارج شوند . آنچه به ظهور رسید این بود که این تمام حج است و حج مقدمه ی آن است .

 آیات غدیر در عرفات نازل شد . عرفه آغاز حج و غدیر پایان حج است ، یعنی حج با امامت شروع و تمام می شود . کاروان پیامبر حرکت کرد...

...و کاروان سید الشهداء حرکت کرد ...