از امام صادق (علیه السلام ) روایت است که فرمودند:

اندازه گیرى و تقدیر امور در شب نوزدهم انجام مى شود و سپس در بیست و یکم ، ابرام و مهیا براى امضا مى گردد و آن گاه در شب بیست و سوم ، امضا خواهد شد.

در این که شب قدر، بیش از یک شب در سال نیست و در این که آن شب در ماه مبارک رمضان واقع شده است ، نزد ما خلافى نیست، اما در تعیین یکى از شب هاى ماه رمضان ، به عنوان شب قدر، بین علما و دانشمندان ، اختلاف وجود دارد. برخى تصور کرده اند که همه شب هاى ماه رمضان ، احتمال قدر بودن را دارد.

و برخی با استفاده از بعضى روایات ، شب اول و برخى شب هفدهم و عده اى شب نوزدهم و برخی هم شب بیست و سوم و بیست و هفتم را شب قدر معرفى کرده اند.

اما دو شبی که بیشترین احتمال قدر بودنشان وجود دارد شبهای 23 و 27 رمضان است

از ابن عباس روایت کرده اند که جمله لیله القدر سه بار در سوره قدر تکرار شده و مجموع حروف لیله القدر نه حرف است و حاصل ضرب سه در نه ، بیست و هفت است ، به همین مناسبت باید شب قدر، شب بیست و هفتم باشد.

 در کتاب احکام القرآن ابن عربى معافرى اندلسى مالکى ، درباره تعیین “شب قدر” گوید: شب 27 رمضان ، شب قدر است ، زیرا علما حروف سوره قدر را شمرده اند و چون به کلمه “هى” رسیدند، آن را 27 حرف یافتند و دانستند که شب قدر، 27 رمضان است.

 البته این روش برداشت از قرآن در نزد مفسران و محققان ما ناصحیح است ؛

 جمع کثیرى به استناد روایات فراوان دیگر معتقدند که شب قدر در دهه آخر ماه رمضان است و این قول ، اتقان بیشترى دارد.

 حمران از امام پنجم (علیه السلام) درباره آیه (انا انزلناه فى لیلة مبارکة) مى پرسد. امام باقر (علیه السلام) در جواب مى فرماید:  نعم لیله القدر، فى کل سنه ، فى شهر رمضان ، فى عشر الاواخر؛ بلى ، آن شب قدر است که در تمام سالها در دهه آخر رمضان واقع شده است

 پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم) نیز مى فرمایند:  “التمسوها فى العشر الاواخر؛ شب قدر را در دهه آخر ماه مبارک رمضان بجویید.”

شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان روایت کرده است که حضرت امام زین العابدین علیه السّلام در این شب مکرّر این دعا را مى‌خواندند از اوّل شب تا آخر شب:

اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی التَّجَافِیَ عَنْ دَارِ الْغُرُورِ وَ الْإِنَابَةَ إِلَى دَارِ الْخُلُودِ وَ الِاسْتِعْدَادَ لِلْمَوْتِ قَبْلَ حُلُولِ الْفَوْت‏. 

سعی کنیم در این اوقات باقیمانده از ضیافت رمضان الکریم بهره بیشتری ببریم و با قلبی پاک وارد عید فطر شویم إن شاء الله

سیاق های سوره انفطار

آیه ۱ تا ۵ – آگاهی انسان از دستاوردهای خویش در هنگامه ی قیامت .

نظام منسجم و به هم پیوسته عالم ، از هم خواهد گسیخت و قیامت برپاگشته ، انسان از تمام دستاوردهای خود آگاه خواهد شد .

آیه ۶ تا ۱۲- بازداری انسان از فریفته شدن به پروردگار ، بر اثر تکذیب جزا

شما جزا را دروغ می پندارید و به همین دلیل غیر خدا در چشمتان جلوه می کند و از خدا غافل می شوید . بدانید که انسان و تمام افکار و علایق و اعمالش حفظ می گردد و جزا حق است ، پس مبادا به پروردگار کریمتان فریفته ( مغرور ) شوید .

آیه ۱۳ تا ۱۹- انذار فاجران از عذاب بی چون و چرا در روز جزا

در آن روز از دست هیچکس کاری برای انسان ساخته نیست و فرمان مطلق از آن خداست .

دریافت
حجم: 18.9 مگابایت 

جهت هدایتی سوره مبارکه انفطار سیاق اول:

نظام منسجم و به هم پیوسته عالم، از هم خواهد گسیخت و قیامت برپا گشته، انسان از تمام دستاوردهای خود آگاه خواهد شد.

سیاق دوم:

شما جزا را دورغ می­پندارید و به همین دلیل غیر خدا در چشمتان جلوه می­کند و از خدا غافل می­شوید. بدانید که انسان و تمام افکار و علایق و اعمالش حفظ می­گردد و جزا حق است؛ پس مبادا به پروردگار کریمتان فریفته شوید.

 سیاق سوم:

در آن روز از دست هیچ­کس کاری برای انسان ساخته نیست و فرمان مطلق از آنِ خداست. 

دریافت
حجم: 18.9 مگابایت

امام علی علیه السلام:

وَاللّهَ اللّهَ فِی الجِهادِ بِأَموالِکُم وأنفُسِکُم وألسِنَتِکُم فی سَبیلِ اللّهِ

خداى را، خداى را درباره جهاد با اموال و جان ها و زبان هایتان در راه خدا!

نهج البلاغة ، نامه 47

 سوره مطففین سى و شش آیه دارد و در مکّه نازل شده است، گرچه بر اساس برخى روایات، آیات اولیه آن مدنى است.
نام سوره، برگرفته از آیه اول است و به معناى کم فروشان مى‏ باشد.
این سوره با هشدار به کم فروشان آغاز مى‏ شود و ریشه آن را باور نداشتن روز قیامت برمى‏ شمرد.
سرگذشت فاجران گنهکار و متجاوز و برخورد آنان با آیات الهى، که بیانگر زنگار گرفتگى دلهاى آنهاست، بخش دیگرى از آیات این سوره را تشکیل مى‏ دهد.
البتّه بیان نعمت‏هاى جاودان و شادى و سرور بهشتیان، نور امید را در دل مؤمنان روشن مى ‏سازد و آنان را در برابر نیش و نوش‏هاى مجرمان دلدارى مى‏ دهد تا در اثر تحقیر و استهزاى آنان اندوهگین نشوند.

.

در آیات ابتدائی سوره انشقاق می فرماید: ای انسان! تو در حالی ملاقات با خدا را انکار می کنی که:

هنگام انشقاق آسمان و امتداد زمین هیچ کاری نمی توانی بکنی.

هنگام دادن جزای اخروی تو آرزوی هلاکت می کنی و در آتش سوزان در می آئی.

نه می توانی جلوی انتقال کیهان به سمت ظلمت و نور را بگیری و نه جلوی انتقال انسان به مرحله مرگ و پیری.

پس چرا با این حال به ملاقات خدا ایمان نمی آوری و زندگی ات را به سمت این ملاقات تنظیم نمی کنی؟!!!

جهت هدایتی سوره مبارکه بروج:

مقابله شدید با کافران فتنه­ گر

برخی از راه تهدید به شکنجه و قتل، مؤمنان را در معرض ترک ایمان قرار می­ دهند و چون وحی الهی تهدیدشان می­ کند، تکذیبش می ­کنند تا رسول خدا را به موضع انفعال بکشانند و رفتار فتنه­ جویانه خویش را ادامه دهند. ایشان منتظر عذاب شدید و حتمی پروردگار باشند.