قال الامام الصادق(ع) : تسبیحُ فاطمةَ(س) فی کلِ یومٍ دَبْرَ کلِ صلاةٍ احبُّ‌ الیَّ مِنْ الفِ رکعةٍ فی کل یومٍ.

تلاوت صفحه 421 :

آیه شماره 62  از سوره مبارکه عنکبوت
 اللَّهُ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَ یَقْدِرُ لَهُ إِنَّ اللَّهَ بِکلُ‏ِّ شىَ‏ْءٍ عَلِیمٌ
خداوند روزی را برای هر کس از بندگانش بخواهد گسترده می‏ کند، و برای هر کس بخواهد محدود می‏ سازد; خداوند به همه چیز داناست!
نکات تفسیری :

1- کم یا زیاد شدن رزق و روزى، تصادفى نیست. «اللّه یبسط... و یقدر»
2- وظیفه ‏ى ما کار و تلاش است؛ امّا میزانِ در آمد و رزق در اختیار ما نیست. «اللّه یبسط»
3- خواست و مشیّت الهى، آگاهانه و عالمانه است. «لمن یشاء... بکلّ شى‏ء علیم»

قال رسول الله(ص)  : فاطمةُ حوراءُ انسیةٌ‌.

جایشان خالی است ...

بیشتر از هر زمان دیگری ... دلمان برایشان تنگ است ...

دوست داشتیم بودند و می دیدند ... می گفتند و می گفتیم ... می خندیدیم و می خندیدند ... گریه می کردیم و گریه می کردند ...

اما ... قافله عمر زود می گذرد. صدای زنگ جرس هر بار درب خانه کسانی را می زند و عده ای را با خود برده و داغ نبودن پدر، مادر، همسر، خواهر، برادر، دوست و ... را بر دل ساکنین می نهد.

زیارت اهل قبور در پنجشنبه آخر سال امری بسیار پسندیده است. چه نیکو است هدیه ای هر چند کوچک از صدقات، خیرات، ادعیه، نماز و ... برایشان ارسال کنیم تا آنان نیز چون ما، در این عید شادی را تجربه کنند.

بیایید با اهدای شاخه گل صلواتی به یاد تمام اموات باشیم تا آیندگان نیز به یاد ما باشند...

تلاوت صفحه 420 :

آیه شماره 61  از سوره مبارکه عنکبوت
 وَ لَئنِ سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ فَأَنىَ‏ یُؤْفَکُونَ
و هر گاه از آنان بپرسی: «چه کسی آسمانها و زمین را آفریده، و خورشید و ماه را مسخر کرده است؟» می‏گویند: «الله‏»! پس با این حال چگونه آنان را (از عبادت خدا) منحرف می‏سازند؟!
نکات تفسیری :

تلاوت صفحه 419 :

آیه شماره 59  از سوره مبارکه طه
 قَالَ مَوْعِدُکُمْ یَوْمُ الزِّینَةِ وَ أَن یُحْشَرَ النَّاسُ ضُحًى
گفت: «میعاد ما و شما روز زینت ( روز عید) است; به شرط اینکه همه مردم ، هنگامی که روز، بالا می ‏آید، جمع شوند!»
نکات تفسیری :

1 - از ایام فراغت به بهترین نحو بهره بردارى کنید. «موعدکم یوم الزّینة»
2- اگر ارشاد، با زیبایى و زینت و دلخوشى مردم همراه باشد، داراى اثر بیشترى است. «موعدکم یوم الزّینة»
3 - بحث‏هاى منطقى وآزاد باید در حضور مردم باشد. «أن یحشر الناس ضحىً»
4- در تبلیغ از عنصر زمان ومکان غفلت نشود. «یوم الزّینة... ضُحىً... مکاناً سوى» (هم فراغت مردم، «یوم الزّینة»، هم دسترسى مردم، «مکاناً سوى» و هم روشنایى و لطافت هوا، «ضُحى» همه در تبلیغات موسى جمع شده بود.)
5- دشمنانِ حقّ در اوّلین فرصت ممکن، در فکر و توطئه براندازى حقّ هستند. «فتولّى... فجمع کیده»

گفتگوی ما در جلسۀ پیش در اطراف تهاجم به خانۀ وحی و برخورد قهر آمیز دولت کودتا با وجود مبارک حضرت امیرالمومنین (ع) و وجود مقدس حضرت صدیقۀ طاهره (س) بود که اسناد تاریخی را عرضه کردیم و در نهایت هم گفتگوی ما به اینجا رسید که بعد از مجروح کردن حضرت سیدة النساء با فرمان مستقیم ابوبکر بن ابی قحافه, مردم به وجود مبارک امیر المومنین (ع) هجوم آوردند و در مقابل دیدگان حیرت زدۀ حضرت صدیقۀ طاهره (س) که از درد به خود می پیچید. دستهای امیر المومنین (ع) را به بند کشیدند و همراه خودشان به مسجد بردند . حادثۀ شگفتی اتفاق افتاده بود ، کار بزرگان اصحاب پیغمبر و مسلمانان مدینه بهت آور بود . تا آن روز جریان شرک و کفر و نفاق نتوانسته بودند به حریم امیر المومنین (ع) حتی خودشان را نزدیک کنند اما در آن روز سیاه و تاریک ,یاران رسول خدا, دستهای خیبر گشای "علی" را بستند. برای چه ؟ برای اینکه مولود کعبه را به مسجد بکشانند . با بیرون بردن امیرالمومنین (ع) ، حضرت زهرای مطهره(س) در حالیکه از درد بخود می پیچید ، آخرین نیرو و توان خودش را متمرکز کرد تا به عنوان تنهاترین سردارحریم ولایت ، به یاری امام زمان خودش بشتابد .حضرت بانو با سختی و مشقت فراوان راه می رفت و قبل از رسیدن به مسجد و میان کوچه خودشان را به امیرالمومنین (ع) رساند و دست مجروح خودش را به دامن علی بن ابیطالب آویخت .

 نوع راه رفتن دختر پیغمبر ، دست انداختن به دامن مهر امیرالمومنین (ع) صحنۀ شگفتی را بوجود آورده بود بطوری که ادامۀ این وضعیت می توانست باعث تغییر شرایط شود لذا عمر بن الخطاب با تندی از قنفذ خواست تا دست زهرای مرضیه(س) را از دامن امیر المومنین (ع) کوتاه کند و قنفذ اینکار را کرد . ضربتی که قنفذ با دستۀ شمشیر بر بازوی حضرت صدیقۀ طاهره (س) وارد کرد موجب شد, دختر پیغمبر از حال و هوش برود،

امام هادی سلام الله علیه :

اِنَّ الْحَرامَ لا یَنْمى وَ اِنْ نَمى لایُبارَکُ لَهُ فیهِ وَ ما اَنفَقَهُ لَمْ یُؤجَرْعَلَیْهِ؛

به راستى که حرام، افزایش نمى یابد و اگر افزایش یابد، برکتى ندارد و اگر انفاق شود، پاداشى ندارد.

کافی: ج ۵ ص ۱۲۵؛ خیر و برکت از نگاه قرآن و حدیث، ص 590

قال النبی(ص) : احبُّ اهلی الیَّ فاطمةَ.