تلاوت صفحه 121:

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 17  از سوره مبارکه فرقان
وَ یَوْمَ یَحْشُرُهُمْ وَ مَا یَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ فَیَقُولُ ءَ أَنتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبَادِى هَؤُلَاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّواْ السَّبِیلَ
(به خاطر بیاور) روزی را که همه آنان و معبودهایی را که غیر از خدا می‏ پرستند جمع می‏ کند، آنگاه به آنها می‏ گوید: «آیا شما این بندگان مرا گمراه کردید یا خود آنان راه را گم کردند؟!»
نکات تفسیری : 1-در قیامت از مشرکان ومعبودهاى آنان بازخواست مى‏ شود. «یحشرهم و ما یعبدون فیقول...»
2- در قیامت، غیر از انسان موجودات دیگرى نیز مبعوث خواهند شد، مانند بت‏ها. «و ما یعبدون»
3-در قیامت، همه چیز شعور پیدا مى‏ کند و مخاطب قرار مى‏ گیرد. «ءَانتم»
4- خداپرستى، در فطرت همه‏ ى انسان‏ها وجود دارد و انحراف بشر عارضى است. «ءَانتم اضللتم... أم هم ضلّوا» (کلمه‏ ى «السبیل» نیز نشانه‏ ى آن است که راه معهود، همان راه طبیعى و فطرى است.)